Λογοθέτης, Λυκούργος

(Καρλόβασι Σάμου 1772 – Αθήνα 1850). Αγωνιστής του 1821, Φιλικός, πολιτικός και στρατιωτικός. Γραμματέας των ηγεμόνων της Βλαχίας, κατέλαβε το αξίωμα του λογοθέτη, στο οποίο οφείλει το επώνυμό του. Το όνομα Λυκούργος είναι ψευδώνυμο το οποίο έλαβε όταν μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία (1820). Το οικογενειακό του όνομα ήταν Γεώργιος Ιωάννου. Με την κήρυξη της Επανάστασης του 1821 έσπευσε στην πατρίδα του, απ’ όπου πριν από πολλά χρόνια είχε υποχρεωθεί να απομακρυνθεί με ενέργειες των πολιτικών του αντιπάλων. Ως «αρχηγός των όπλων Σάμου» –τον είχε διορίσει ο Αλέξανδρος Υψηλάντης– αφού συμφιλίωσε τον λαό, οργάνωσε μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ισχυρό στρατό, με τον οποίο σκόρπισε στη μικρασιατική ακτή τα τουρκικά στρατεύματα που προορίζονταν για εισβολή στο νησί του και απέκρουσε επιτυχώς τον τουρκικό στόλο υπό τον Καρά-Αλή (4-5 Ιουλίου 1821) που επιχείρησε vα αποβιβάσει στη Σάμο ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις. Με δική του πρωτοβουλία, αποτέλεσμα ανακριβών πληροφοριών ως προς τις συνθήκες που επικρατούσαν, αποβιβάστηκε (10 Μαρτίου 1822) στη Χίο, μεταφέροντας εκεί την επανάσταση. Ισχυρές τουρκικές δυνάμεις όμως, που έφτασαν αμέσως στο νησί, τον ανάγκασαν να αποχωρήσει. Η εκδικητική μανία των Τούρκων κατά την επιχείρηση αυτή έμεινε στην ιστορία ως «η σφαγή της Χίου». Για την αποτυχία του αυτή φυλακίστηκε στην Πελοπόννησο, όπου είχε κληθεί για να απολογηθεί, αθωώθηκε όμως αργότερα από τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και επέστρεψε στη Σάμο, την οποία κυβέρνησε έως την άφιξη του Καποδίστρια, οπότε διορίστηκε έκτακτος επίτροπος στη Λακωνία και στη Μεσσηνία. Επέστρεψε στην πατρίδα του και αγωνίστηκε για την ένωσή της με την Ελλάδα· το 1830, με το πρωτόκολλο του Λονδίνου, η Σάμος αποκλείστηκε από την ελληνική επικράτεια, και τότε ο Λ. υποχρεώθηκε από τις προστάτιδες δυνάμεις να απομακρυνθεί. Εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, όπου τιμήθηκε με τα αξιώματα του συμβούλου της επικρατείας (1837) και του γερουσιαστή (1844). Η προτομή του πολιτικού και στρατιωτικού Λυκούργου Λογοθέτη στη γενέτειρά του, το Καρλόβασι της Σάμου.